1- ((ألحَمدُ للهِ الّذي أحْيانا بَعْدَ ما أماتَنا وَإليهِ النُّشوُر)). البخاري مع الفتح 11/113 برقم(6312) ومسلم 4/2083برقم(2711).
واتە: هەموو سوپاسێك شایستەی ئەو خوایەیە كە ژیاندینییەوە دوای ئەوەی كە مراندینی(مەبەست بە مراندنێكی مەجازییە كە خەوتنە)، وە زیندوبونەوەش هەر بۆ لای ئەوە.
واتە: هەموو حەمدو سوپاسێك بۆ ئەو
خوایەی كە لەش ساغی كردم و پاراستمی لە نەخۆشی و بەڵا و ڕۆحی بۆ گەڕاندمەوەو یارمەتی
دام و كارئاسانی بۆ كردم تا زیكرو یادی بكەم.
پێغەمبەری خوا(صلى الله عليه وسلم)
فەرموی: (ئەی عوقبە ئایا چاكترین دوو سورەتێكت فێر بكەم كە خوێنرابێت: [ قل أعوذ برب الفلق] و [قل أعوذ
برب الناس]، ئەی عوقبە هەركاتێك نوستی و لە خەو هەستایت بیخوێنە، هیچ دوعاكارو پەناگرێك داوای نەكردووەو پەنای نەگرتووە بە شتێك
هاووێنەی ئەم دووانە بێت). رواه أحمد(17296) والنسائي(5437) قال الشيخ شعيب الأرناؤوط:
إسناده صحيح، وحسَّنه الألباني في صحيح الجامع برقم(7948).