1- (( هەر كەسێك بەیانیان(آية الكُرسي) بخوێنێت لە جنۆكە دەپارێزرێ هەتا ئێوارەی لێ دەبێتەوە، وە هەر كەس ئێوارە بیخوێنێ دەپارێزرێ لێیان تا بەیانی )). أخرجه الحاكم 1/562 وصحَّحه الالباني في صحيح الترغيب والترهيب 1/273 برقم(655) وعزاه الى النسائي في عمل اليوم والليلة برقم(960) والطبراني في الكبير برقم(541) وقال: إسناد الطبراني جيد.
واتە: خوایە (بە نیعمەتی پاراستن و پشتیوانی و یارمەتی) تۆوە بەیانیمان
بەسەردا هات و ئێوارەمان بەسەردا هات، وە بە(پشتیوانی و كۆمەكی) تۆوە دەژیم و دەمرم
و زیندوو بوونەوەش بۆ لای تۆیە.
واتە: خوایە تۆ پەروەردگارمی هیچ پەرستراوێك نییە بە هەق جگە لە
تۆ، بەدیت هێناوم و من بەندەی تۆم و من لەسەر ئەو پەیمان و بەڵێنەمم كە بە تۆم داوە
(لە ئیمان و گوێڕایەڵی كردنت بە ئیخلاصەوە)، یان من لەسەر پەیمانەكەم بەردەوامم كە
بەتەنها پەرستنت و بەڵێنەكەتم بە بەهەشت... تا بتوانم،( (یان مەبەست پێی ئەو پەیمانەیە
كە خوای گەورە لە نەوەكانی ئادەمی وەرگرت و لە سورەتی الأعراف ئایەتی(172)دا فەرمویەتی).
بڕوانە تحفة الذاكرین
بعدە الحصن الحصین للشوكانی (ص: 104). )
پەنات پێ دەگرم لەخراپەی ئەوەی ئەنجامم داوە لە گوناه، دان ئەنێم
بە نیعمەتەكانتدا لەسەرم و دان ئەنێم بە گوناهەكانمدا، ساخوایە لێم خۆشبە، چونكە بە
ڕاستی كەس لە گوناه خۆش نابێ جگە لە تۆ.
واتە: خوایە لەش و بیستن و بینینم پارێزراو بكە لە ئافات و نەخۆشی،
هیچ پەرستراوێك نییە بەهەق جگە لە تۆ، خوایە پەنات پێ ئەگرم لە بێ باوەڕی و هەژاری و پەنات پێ ئەگرم لە سزای
گۆڕ، هیچ پەرستراوێك نییە بە هەق جگە لە تۆ.
واتە: خوایە من داوای لێخۆش بوون و پارێزراویت لێ دەكەم لە نەخۆشی
و بەڵا لە دنیاو دواڕۆژدا، خوایە داوای لێ بووردن و پارێزراویت لێ دەكەم لە دین و
دنیاو كەسوكارو سەروەت و سامانمدا، خوایە عەیبەكانم داپۆشەو ترسەكانم مەهێڵە كە ناڕەحەتم
ئەكات، خوایە بمپارێزە لەوەی كە (بەهۆی غافڵ بوونمەوە) لە بەردەممەوەو لە دوامەوەو
لە ڕاستم و چەپم و سەرەوەم تووشی بەڵاو سزا ببم، وەپەنا ئەگرم بە گەورەیی تۆ كە لە
ژێرەوە سزا بدرێم و پێ بكرێم (أبوداود فەرمویەتی: وەكیع فەرمویەتی: مەبەست رۆچوونە).
واتە: خوایە ئەی زانای نهێنی و ئاشكرا، بەدیهێنەری ئاسمانەكان و
زەوی، پەروەردگارو خاوەنی هەموو شتێك، شایەتی دەدەم كە هیچ پەرستراوێك نییە بە حەق
جگە لەتۆ، پەنا ئەگرم پێت لە خراپەی نەفسم و لە شەڕو خراپەو هاوبەش دانانی شەیطان
(یان داوەكانی)، وە لەوەی كە بەنەفسم خراپەیەك ئەنجام بدەم یان خراپەیەك تووشی موسڵمانێك
بكەم.
أخرجه
أبوداود4/323برقم(5089،5088) وصحَّحه الألباني في صحيح أبي داود برقم(4244)
والترمذي 5/465 برقم(3388) وابن ماجه برقم(3869) وأحمد. انظر صحيح ابن ماجه 2/ 332 وصحيح الترمذي
3/141. وحَسَّن إسناده العلامة ابن باز في تحفة الاخيار (ص39).
واتە: ڕازیم بە (الله) كە پەروەردگارو خاوەن و پەرستراوی بە هەقم
بێو ئیسلام دین و بەرنامەم بێت و موحەمەدیش(صلى الله عليه وسلم) پێغەمبەرو پێشەوام
بێت (لە هەموو شتێكدا شوێنكەوتەی بم و تەنها لەو دینەكەم وەرگرم).
واتە: ئەی هەردەم زیندووی هەڵسوڕێنەری بوونەوەر، بە بەزەیت داوای
فریاكەوتنت لێ دەكەم، هەموو كاروبارم چاك بكەو بۆ چاو لێك نانێك مەمدەرە دەستی نەفسی
خۆم .
واتە: پاكی و بێ نوقسانی و سوپاس و ستایش بۆ خوایە.
واتە: هیچ پەرستراوێك نییە بە هەق جگە لە(الله) تاكی بێ هاوبەشەو
موڵك و سوپاس هەر بۆ ئەوەو بەسەر هەموو شتێكدا بە توانایە.
واتە: پاكی و بێ كەم و كورتی و گەورەیی سوپاس شایستەی خوای گەورەیە:
بە ئەندازەی ژمارەی دروستكراوەكانی و ڕەزای خۆی و قورسایی و سەنگینی عەرشەكەی و زۆری
وتەكانی.
واتە: پەنا ئەگرم بە وتە تەواوو بێ نوقسانییەكانی خوای گەورە
(یان ناوە بەسوود و شیفابەخشەكانی)،(كە بریتی یە لە ناوەكانی و كتێبەكانی و قورئانەكەی)
لە خراپەی دروستكراوەكانی.
أخرجه
أحمد2/290. والنسائي في عمل اليوم والليلة برقم (590) وابن السني برقم (68)
وانظرصحيح الترمذي3/187. وصحيح ابن ماجه 2/266 وتحفة الاخيار ص(45). ئەمەش لە دوایەوە هاتووە:
سوهەیل (یەكێك لە ڕاویانی فەرمودەكە) فەرمویەتی: (كەسوكارمان لەبەریان كردو هەموو شەوێك
دەیانخوێند، تا جارێكیان كەنیزەیەكمان دووپشك پێوەیدا هیچ هەستی بە ئازار نەكرد). رواه ابن حبان في صحيحه بنحو
الترمذي. وصحَّحه الألباني في صحيح الترغيب والترهيب (1/158) برقم(652).
تێبینی(2): ئەم زیكرە بە لەفزی (یەك جار)یش هاتووە:عن أبي هريرة (رضي الله عنه) أنه
قال: (( جاء رجل إلى النبي(صلى الله عليه وسلم) فقال: يا رسول الله! ما لقيت من
عقرب لدغتني البارحة، قال: أما لو قلت حين أمسيت: أعوذُ بِكَلِماتِ اللهِ
التّامّاتِ مِن شرِّ ما خَلَقَ لم تضرك )). رواه مسلم (2709 ) .
واتە: پیاوێك هاتە خزمەت پێغەمبەری خوا(صلى الله عليه وسلم)و فەرموی:
دوێنێ شەو دووپشكێك پێوەیدام ئای چ ئازارێكم هەبوو!، ئەویش فەرموی: ئەگەر ئێوارە بتوتایە:
(أعوذُ بِكَلِماتِ اللهِ التّامّاتِ مِن شَرِّ ما خَلَقَ) ئەوا زیانی پێ نەدەگەیاندیت.
(هەركەسێك پێش خۆركەوتن و پێش خۆر ئاوابوون سەد جار بڵێت (سبحان الله) چاكترە لە سەد حوشتر،
وە هەركەسێك پێش خۆركەوتن و پێش خۆر ئاوابوون سەد جار بڵێت: (الحمدلله) باشترە لە سەد مایین(فَرَس)
كە لە ڕێگای خوادا سواری ببن، وە هەركەسێك پێش خۆركەوتن و پێش خۆر ئاوابوون سەد جار
بڵێت: (الله أكبر) باشترە لە ئازاد كردنی
سەد كۆیلە، وە هەركەسێك پێش خۆركەوتن و پێش خۆر ئاوابوون سەد جار بڵێت: (لا إله إلا الله وحده لا شريك له
له الملك وله الحمد وهو على كل شيء قدير) لە رۆژی قیامەتدا هیچ
كەسێك بە كردەوەیەكی تری لەم باشترەوە نایەت مەگەر كەسێك وەك ئەمی ووتبێت، یان (زیكر)ی
زیاتری ووتبێت). أخرجه
النسائي في السنن الكبرى6/205 برقم (10657) وحسَّنه الألباني في صحيح الترغيب
والترهيب1/160 برقم(658).
(هەركەسێك
كاتێ بەیانی لێ دەبێتەوە (دە) جار بیڵێت ئەوا خوای گەورە بە هەر دانەیەك كە ووتویەتی
(دە)چاكەی بۆ دەنوسێت و بەهۆیەوە (دە)خراپەی لەسەر لادەبات و (دە) پلە بەرزی دەكاتەوەو
وەك ئەوە وایە كە (دە) بەندەی ڕزگار كردبێت و بۆی دەبنە مایەی دابەزینی كۆمەڵە مەلائیكەتێكی
پارێزەر هەر لە سەرەتای ڕۆژەوە هەتا كۆتاییەكەی، وە هیچ كەسێك لەو رۆژەدا كردەوەیەكی
ئەنجام نەداوە پێشی ئەمی دابێتەوە، خۆ ئەگەر ئێوارەش بیڵێت هەر هەمان پاداشتی هەیە).أخرجه أحمد5/420 والطبراني(3883) وصحَّحه الألباني في السلسلة الصحيحة (2563).
هەركەسێك
بەیانیان (یەك) جار بڵێت: ( لا
إله إلا الله وحده لا شريك له، له الملك وله الحمد، وهو على كل شيء قدير). خوای گەورە بەئەندازەی
ئەو كەسە خێری بۆ دەنووسێ كە بەندەیەكی رزگاركردبێ لە نەوەكانی ئیسماعیل پێغەمبەر(علیه
الصلاە و السلام)، وە (دە) چاكەی بۆ دەنوسێت و (دە) خراپەی لەسەر لادەباتو(دە) پلە
بەرزی دەكاتەوەو پارێزراو دەبێ لە شەیگان هەتا ئێوارەی لێ دەبێتەوە، وە ئەگەر ئێوارە
بیڵێ بەو جۆرەیە هەتا بەیانی لـێ دەبێتەوە). صحَّحه الألباني في صحيح الترغيب والترهيب1/159
برقم(656). قال حماد: فرأى رجل رسول الله(صلى الله عليه وسلم) فيما يرى النائم.
فقال: يا رسول الله إن أبا عياش يحدث عنك بكذا وكذا. قال: صدق أبو عياش. رواه أبو
داود(5077) وهذا لفظه والنسائي وابن ماجه، واتفقوا كلهم على المنام.