1- (( هەر كەسێك بەیانیان(آية الكُرسي) بخوێنێت لە جنۆكە دەپارێزرێ
هەتا ئێوارەی لێ دەبێتەوە، وە هەر كەس ئێوارە بیخوێنێ دەپارێزرێ لێیان تا بەیانی
)). أخرجه الحاكم
1/562 وصحَّحه الالباني في صحيح الترغيب والترهيب 1/273 برقم(655) وعزاه الى
النسائي في عمل اليوم والليلة برقم(960) والطبراني في الكبير برقم(541) وقال:
إسناد الطبراني جيد.
2- لە عبداللەی كوڕی خوبەیبەوە فەرمووی: پێغەمبەر(صلى الله
عليه وسلم) فەرمووی: (قُلْ) واتە: بڵێ، وتم: ئەی پێغەمبەری خوا چی
بڵێم؟ فەرموی: [ قُلْ
هۆ الله أحَد ] و [ الفَڵق ] و [ النّاس ] بخوێنە ئێواران و بەیانیان
سێ‌جار بەستەو لە هەموو شتێك دەپارێزرێیت. أخرجه أبوداود 4/322 برقم(5082) والترمذي
5/567 برقم(3575) وانظر صحيح الترمذي 3/182. وصحَّحه الألباني في صحيح
الجامع(4406).
3- بەیانیان بڵێ: ((أصبَحنا َوأصبَحَ المُلكُ للهِ
(وە ئێواران بڵێ: أمسَينا وَأمسَى المُلكُ للهِ)، وَالحمدُللهِ لا إلهَ إلاّ اللهُ
وَحدَهُ لا شَريَكَ لَهُ، لهُ المُلكُ وَلَهُ الحَمدُ وَهُوَ عَلَى كُلّ شَيءٍ قَديرٌ،
رَبِّ أسألُكَ خَيرَ ما في هذا اليَومِ وَخَيرَ ما بَعدَهُ (وە ئێواران بڵێ: رَبِّ
أسْألُكَ خَيْرَ مَا فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ وَخَيْرَ مَا بَعْدَهَا، وأعُوذُ بِكَ
مِنْ شَرِّ مَا فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ وشَرِّ مَا بَعْدَهَا) وَأعوذ بكَ مِنْ
شرِّ ما في هذا اليَومِ وَشرِّ ما بَعْدَهُ، رَبِّ أعوذ بكَ مِنَ الكَسَلِ وَسُوءِ
الكِبَر، رَبِّ أعوذُ بِكَ مِنْ عَذابٍ في النّارِ وَعَذابٍ في القَبرِ)). مسلم 4/2088 برقم (2723).
واتە: (بە نیعمەتی خوای گەورەوە) بەیانیمان بەسەردا هات و هەموو
موڵك بەیانی بەسەردا هات بۆ خوای گەورە، وە هەموو ستایشێك بۆ خوایەو هیچ پەرستراوێك
نییە بە هەق جگە لە(الله) تەنهایەو هاوبەشی نییە، هەموو موڵك و سوپاس بۆ ئەوەو بەسەر
هەموو شتێكدا بە توانایە، پەروەردگارم داوای خێری ئەمڕۆو خێرو چاكەی دوای ئەمڕۆت لێ
دەكەم و پەنات پێ ئەگرم لە خراپەی ئەوەی لەمڕۆدایەو لە دوای ئەمڕۆدایە، پەروەردگارم
پەنات پێ ئەگرم لە تەمبەڵی و لەش قورسی و خراپەی حاڵی تەمەن پیری(لە نەمانی هۆش و
ژیری و خراپی حاڵ)، پەروەردگار پەنات پێ ئەگرم لە سزایەك لە ئاگری دۆزەخ و سزایەك
لە گۆڕدا توشم ببێت.
4- ((أللهمَّ بِكَ أصبَحنا، وَبِكَ أمسَينا وَبِكَ نَحيا وَبِكَ
نَموتُ وَإلَيكَ النُّشور. وە ئێواران بڵێ:
اللهُمَ بِكَ أمْسَينا وَ بِكَ أصْبَحْنا وَ بِكَ نَحْيا وَ بِكَ نَموتُ وَ
إليك المـَصير )). الترمذي 5/466 برقم(3391) وصحَّحه الألباني انظر صحيح
الترمذي 3/142.
واتە: خوایە (بە نیعمەتی پاراستن و پشتیوانی و یارمەتی) تۆوە بەیانیمان
بەسەردا هات و ئێوارەمان بەسەردا هات، وە بە(پشتیوانی و كۆمەكی) تۆوە دەژیم و دەمرم
و زیندوو بوونەوەش بۆ لای تۆیە.
5- ((اللهمَّ أنتَ رَبِّي لآ إلهَ إلاّ أنتَ خَلَقْتَني وَأنا عَبدُكَ،
وَأنا على عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ ما استَطَعْتُ، أعوذُ بِكَ مِنْ شرِّ ماصَنَعْتُ،
أبوءُ لَكَ بِنِعمَتِكَ عَلَيَّ وَأبوءُ بَذنبـي، فاغفِر لي فإنَّهُ لا يَغفِرُ
الذُّنوبَ إلاّ أنتَ)). هەركەسێ ئێوارە بەیەقینەوە (بە موخلیصی
و لە دڵەوە بڕِوای بە پاداشتەكەی هەبێت و بەڕاستی دابنێت) بیڵێ‌‌و شەو بمرێ دەچێـتە
بەهەشتەوە، وە هەركەسێ بەیانی بە یەقینەوە بیڵێ و ئەو ڕۆژە بمرێ دەچێتە بەهەشتەوە.
أخرجه البخاری
7/150 برقم(6306).
واتە: خوایە تۆ پەروەردگارمی هیچ پەرستراوێك نییە بە هەق جگە لە
تۆ، بەدیت هێناوم و من بەندەی تۆم و من لەسەر ئەو پەیمان و بەڵێنەمم كە بە تۆم داوە
(لە ئیمان و گوێڕایەڵی كردنت بە ئیخلاصەوە)، یان من لەسەر پەیمانەكەم بەردەوامم كە
بەتەنها پەرستنت و بەڵێنەكەتم بە بەهەشت... تا بتوانم،( (یان مەبەست پێی ئەو پەیمانەیە
كە خوای گەورە لە نەوەكانی ئادەمی وەرگرت و لە سورەتی الأعراف ئایەتی(172)دا فەرمویەتی).
بڕوانە تحفة الذاكرین
بعدە الحصن الحصین للشوكانی (ص: 104). )
پەنات پێ دەگرم لەخراپەی ئەوەی ئەنجامم داوە لە گوناه، دان ئەنێم
بە نیعمەتەكانتدا لەسەرم و دان ئەنێم بە گوناهەكانمدا، ساخوایە لێم خۆشبە، چونكە بە
ڕاستی كەس لە گوناه خۆش نابێ جگە لە تۆ.
6- ((اللَّهُمَّ عافِني في بَدَني، اللَّهُمَّ عافِني في سَمعي،
اللَّهُمَّ عافِني في بَصَري، لآ إلهَ إلاّ أنتَ، اللهمَّ إنّي أعوذُ بِكَ مِنَ
الكُفرِ وَالفَقْرِ، وأعوذُ بِكَ مِن عَذابِ القَبرِ، لآ إلهَ إلا أنتَ)) بەیانیان و ئێواران
سێ جار. رواه أحمد (5/42) وأبوداود (4/324)
برقم(5090) والنسائي في عمل اليوم والليلة (ص146) رقم (22) وابن السني في عمل
اليوم والليلة (ص35) برقم (69) والبخاري في(الأدب المفرد) رقم (701) وحسَّنه سماحة
الشيخ عبدالعزيز بن باز(رَحِمَهُ اللهُ) في تحفة الاخيار (ص26) والعلامة الالباني
في صحيح الجامع (3382). بعد أن ضعفه في ضعيف الجامع برقم (1210).
واتە: خوایە لەش و بیستن و بینینم پارێزراو بكە لە ئافات و نەخۆشی،
هیچ پەرستراوێك نییە بەهەق جگە لە تۆ، خوایە پەنات پێ ئەگرم لە بێ باوەڕی و هەژاری و پەنات پێ ئەگرم لە سزای
گۆڕ، هیچ پەرستراوێك نییە بە هەق جگە لە تۆ.
7- ((اللَّهُمَّ إنّي أسألُكَ العَفْوَ وَالعافيةَ في الدُّنيا وَالآخرة،
اللَّهُمَّ إني أسألُكَ العَفوَ وَالعافِيَة في دِيني، وَدُنيايَ وَأهلي، وَمالي، اللَّهُمَّ
استُر عَوراتي، وآمِن رَوعاتي، اللَّهُمَّ احفَظني مِنْ بَينِ يَدَيَّ وَمِنْ
خَلفي، وَعنْ يميني وَعَن شِمالي، وَمِنْ فَوقي، وَأعوذُ بعَظمَتِكَ أَنْ أُغتالَ
مِن تَحتي))
بەیانیان و ئێواران. رواه
أبوداود(5074) واللفظ له والنسائي وابن ماجة(3871)، وحسَّنه الحافظ في (آمالي الأذكار)،
وصحَّحه الألباني في صحيح الترغيب والترهيب(659).
واتە: خوایە من داوای لێخۆش بوون و پارێزراویت لێ دەكەم لە نەخۆشی
و بەڵا لە دنیاو دواڕۆژدا، خوایە داوای لێ بووردن و پارێزراویت لێ دەكەم لە دین و
دنیاو كەسوكارو سەروەت و سامانمدا، خوایە عەیبەكانم داپۆشەو ترسەكانم مەهێڵە كە ناڕەحەتم
ئەكات، خوایە بمپارێزە لەوەی كە (بەهۆی غافڵ بوونمەوە) لە بەردەممەوەو لە دوامەوەو
لە ڕاستم و چەپم و سەرەوەم تووشی بەڵاو سزا ببم، وەپەنا ئەگرم بە گەورەیی تۆ كە لە
ژێرەوە سزا بدرێم و پێ بكرێم (أبوداود فەرمویەتی: وەكیع فەرمویەتی: مەبەست رۆچوونە).
8- ((اللَّهُمَّ عالِمَ الغَيبِ وَالشَّهادةِ، فاطِرَ السّمواتِ
وَالأرضِ، رَبَّ كُلِّ شَيءٍ وَمَليكَهُ، أشهَدُ أن لآ إله إلا أنتَ، أعوذُ بكَ
مِنْ شَرِّ نفسي، وَمِنْ شَرِّ الشَّيطانِ وَ شِركهِ، وَأن أقتَرِفَ على نَفسي
سُوءاً أو أجُرَّهُ إلى مُسلمٍ)) بەیانیان و ئێواران. الترمذي برقم(3392) وأبوداود برقم (5067)
وانظر(صحيح الترمذي) 2/142. وصحيح الكلم الطيب(ص32،33) للألباني. وە لە پێش نووستنیش
دەووترێت.
واتە: خوایە ئەی زانای نهێنی و ئاشكرا، بەدیهێنەری ئاسمانەكان و
زەوی، پەروەردگارو خاوەنی هەموو شتێك، شایەتی دەدەم كە هیچ پەرستراوێك نییە بە حەق
جگە لەتۆ، پەنا ئەگرم پێت لە خراپەی نەفسم و لە شەڕو خراپەو هاوبەش دانانی شەیطان
(یان داوەكانی)، وە لەوەی كە بەنەفسم خراپەیەك ئەنجام بدەم یان خراپەیەك تووشی موسڵمانێك
بكەم.
9- ((بِسمِ اللهِ الـَّذي لا يَضُرُّ مَعَ اسمِهِ شَيءٌ في الأرضِ
وَلا في السّمآءِ وَهَوَ السَّمِيعُ العَلِيم)) هەركەسێ بەیانیان سێ
جار و ئێواران سێ‌جار بیڵێ هیچ زیانی پێ ناگەیەنێ.
أخرجه
أبوداود4/323برقم(5089،5088) وصحَّحه الألباني في صحيح أبي داود برقم(4244)
والترمذي 5/465 برقم(3388) وابن ماجه برقم(3869) وأحمد. انظر صحيح ابن ماجه 2/ 332 وصحيح الترمذي
3/141. وحَسَّن إسناده العلامة ابن باز في تحفة الاخيار (ص39).
واتە: (خۆم پەنا ئەدەم) بە ناوی ئەو خوایەی لەگەڵا ناوی ئەوداهیچ
شتێك زیانی پێ ناگات (یان زیان ناگەیەنێ) نە لە زەوی و نە لە ئاسماندا ئەو خوایە
بیسەرە بە ووتەی بەندەكانی و زانایە بە كرداریان.
وە لە ریوایەتێكیدا بەم لەفزە هاتووە: هەركەسێك ئێواران (سێ جار) بیڵێت بەڵای لەناكاوی
توش نابێت هەتا بەیانی لێ دەبێتەوە، وە هەركەسێك بەیانیان (سێ جار) بیڵێت بەڵای لەناكاوی
توش نابێت هەتا ئێوارەی لێ دەبێتەوە. دەفەرموێت: (أبان بن عثمان) ڕاوی فەرمودەكە توشی
(فالج) (شەلەل و ئیفلیجی) بوو ئەو پیاوەی فەرمودەكەی لێ بیست هەر تەماشای دەكرد، ئەویش فەرموی: چیتە ئاوا
تەماشام دەكەیت، سوێند بە خوا من درۆم نەكردوە بە دەمی عوثمان(ی كوڕی عەففان)ەوە، وە
عوپمانیش درۆی نەكردووە(و فەرمودەكەی هەڵنەبەستووە) بە دەم پێغەمبەری خواوە(صلى
الله عليه وسلم)، بەڵام ئەو ڕۆژەی ئەو دەردەم تووش بوو توڕە بووم و بیرم چوو بیڵێم.
(لە ریوایەتی ابن ماجەدا: هەتا خوای گەورە ئەوەی قەدەری كردبوو ڕوویدا). صحَّحه الألباني في صحيح ابي
داود(5088) وصحيح ابن ماجة (3869).
10- (هەر كەسێ بەیانیانی هەموو رۆژێك بڵێت: ((رَضيتُ باللهِ رَبّاً، وَبِالإسلامِ
دِيناً، وَبمحَمدٍ(صلى الله عليه وسلم) نَبيّاً)) من كەفیل‌و گرنتی دەدەمێ
كە دەستی بگرم تا دەیبەمە بەهەشتەوە). أورده المنذري في الترغيب 1/229 وقال: رواه الطَبَـراني
بإسنادٍ حَسَنٍ. وصحَّحه الألباني في الصحيحة (2686).
واتە: ڕازیم بە (الله) كە پەروەردگارو خاوەن و پەرستراوی بە هەقم
بێ‌و ئیسلام دین و بەرنامەم بێت و موحەمەدیش(صلى الله عليه وسلم) پێغەمبەرو پێشەوام
بێت (لە هەموو شتێكدا شوێنكەوتەی بم و تەنها لەو دینەكەم وەرگرم).
تێبینی: لە فەرموودەیەكی تردا هاتووە كە هەر كەسێك بەیانیان و ئێواران
سێ‌جار بیڵێ ئەوا مافە لەسەر خوای گەورە (كە خوای گەورە خۆی بە مافی داناوە) كە لە
ڕۆژی دواییدا ڕازی بكات. رواه أحمد 4/337 والنسائي وابن السني وأبوداود والترمذي
وحسَّنه ابن باز في تحفة الأخيار،ص39 بەلآم
ئەلبانى ئەم لەفزەى بة ضەعيف داناوة. برِوانة ضعيف الجامع(5735) و (5734).
11- ((يا حَيُّ يا قَيّومُ بِرَحْمَتِكَ أستَغيثُ، أصلِح لي شأْنِي
كُلَّهُ، وَلا تَكِلني إلى نَفْسي طَرْفَةَ عَينٍ )) بەیانیان و ئێواران.
رواه النسائي
والبزار والحاكم وصحَّحه و وافقه الذهبي 1/545 ورواه ابن السني برقم(48) وحسَّنه الارنؤوط في الزاد 2/ 375
وصحَّحه الالباني في صحيح الترغيب والترهيب 1/ 273. وفي الصحيحة 1/449 برقم(227)
بلفظ: (....طرفة عين أبداً).
واتە: ئەی هەردەم زیندووی هەڵسوڕێنەری بوونەوەر، بە بەزەیت داوای
فریاكەوتنت لێ دەكەم، هەموو كاروبارم چاك بكەو بۆ چاو لێك نانێك مەمدەرە دەستی نەفسی
خۆم .
12- ((أصبَحنا عَلى فِطرَةِ الإسلامِ، وَعلى كَلِمَةِ الإخلاصِ، وَعلى
دينِ نَبيّنا مُحَمّدٍ(صلى الله عليه وسلم)، وَعلى مِلَّةِ أبينا إبراهيمَ حَنيفاً
مُسْلِماً وَما كانَ مِنَ المـُشْرِكِينَ )). رواه أحمد 3/407،406 وأيضاً 5/123
والدارمي 2/262 وابن السني في عمل اليوم
والليلة ص 12 رقم (34). وانظر صحيح الجامع الصغير 4/209. رقم (4674) للعلامة الالباني. وحسَّنه ابن حجر
في نتائج الأفكار 2/379. بەڵام ئەو ڕیوایەتەی كە لە ئێوارانیشدا بڵێ: (( أمسَينا
عَلَى فِطْرَةِ الإسلام…… )). ئەمە ضەعيفە.....بروانە السلسلة الصحيحة 6/1230برقم(
2989) .
واتە: بەیانیمان بەسەردا هات لەسەر فیطرەتی دینی حەقی ئیسلام و
ووشەی ئیخلاص كە بریتی یە لە (أشهد أن لا إله إلا الله، وأن محمداً عبده ورسوله)، وە
دینی پێغەمبەرمان محمد(صلى الله عليه وسلم)و لەسەر میللەتی باوكمان ئیبراهیم پێغەمبەر(علیه
الصلاة والسلام) كە لای دابوو لە بەتاڵەوە بۆ دینی حەق و بەردەوام و دامەزراو بووە
لەسەری و موسڵمان بووەو لە هاوبەش دانەران نەبووە.
13- ((سُبحانَ اللهِ وَبِحَمدهِ )) سەد جار. هەركەسێ
بەیانیان(سەد)جار‌و ئێواران(سەد) جار بیڵێ لە رۆژێكدا كەس لە رۆژی دواییدا بە كردەوەی
لەم باشترەوە نایەت مەگەر كەسێك وەك ئەمی وتبێ یان ژیكری زیاتری وتبێ). مسلم 4/2071 برقم (2723) .
واتە: پاكی و بێ نوقسانی و سوپاس و ستایش بۆ خوایە.
14- ((لآ إلهَ إلاّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ، لَهُ المُلكُ
وَلَهُ الحَمدُ، وَهوَ على كُلِّ شَيءٍ قَدِيرٌ)) (دە)جار.
واتە: هیچ پەرستراوێك نییە بە هەق جگە لە(الله) تاكی بێ هاوبەشەو
موڵك و سوپاس هەر بۆ ئەوەو بەسەر هەموو شتێكدا بە توانایە.
رواه
أحمد، والنسائي في عمل اليوم والليلة برقم (24)واللفظ له، وابن حبان في صحيحه، قال
الألباني: {وتقدم لفظه فيما يقول بعد الصبح والعصر والمغرب. وزاد أحمد في روايته
بعد قوله وله الحمد: (يحيي ويميت) وقال: (كتب الله له بكل واحدة قالها عشر حسنات،
ومحا عنه عشر سيئات، ورفعه الله بها عشر درجات، وكن له كعشر رقاب، وكن له مسلحة من
أول النهار إلى آخره، ولم يعمل يومئذ عملا يقهرهن، فإن قالها حين يمسي فمثل ذلك)
ورواه الطبراني بنحو أحمد وإسنادهما جيد}. انظر: صحيح الترغيب والترهيب 1/272 برقم(650)
وتحفة الاخيار لابن باز ص (55) ورواه الخطيب في تأريخ (12/472و389) وقال العلامة
الالباني في (سلسلة الصحيحة) رقم(113): وهذا إسناد صحيح رجاله ثقات رجال مسلم غير
قران هذا وهو ثقة. أ. هـ.
یان (یەك جار لە كاتی بێ
تواناییدا). (هەركەسێك بەیانیان(یەك)جار بیڵێ خوای گەورە بەئەندازەی ئەو كەسە خێری
بۆ دەنووسێ كە بەندەیەكی رزگاركردبێ لە نەوەكانی ئیسماعیل پێغەمبەر(علیه الصلاە و
السلام). وە (دە)خراپەی لەسەر لادەبات‌و (دە) پلە بەرزی دەكاتەوەو پارێزراو دەبێ لە
شەیطان هەتا ئێوارەی لێ دەبێتەوە. وە ئەگەر ئێوارە بیڵێ بەو جۆرەیە هەتا بەیانی لـێ
دەبێتەوە). أبوداود 4/
319 برقم(5077) وابن ماجه برقم(3867) وأحمد 4/60 وأنظر صحيح الترغيب والترهيب
1/270 وصحيح أبوداود 3/957. وصحيح ابن ماجه 2/ 331 وزاد المعاد 2/377وعنده بلفظ:
(...عشر مرات..) .
15- ((سُبحانَ اللهِ وَبِحَمدِهِ: عَدَدَ خَلْقِهِ، وَرِضا
نَفسِهِ، وَزِنَةَ عَرشِهِ، وَمِدادَ كَلِماتِهِ)) (تەنها بەیانیان سێ‌جار).
مسلم 4/2090
برقم(2726). وأخرجه النسائي(1352) وابن ماجه(3808) بلفظ: (سبحان الله عدد خلقه،
سبحان الله عدد خلقه، سبحان الله عدد خلقه، سبحان الله رضا نفسه، سبحان الله رضا
نفسه، سبحان الله رضا نفسه، سبحان الله زنة عرشه، سبحان الله زنة عرشه، سبحان الله
زنة عرشه، سبحان الله مداد كلماته، سبحان الله مداد كلماته، سبحان الله مداد
كلماته).وصحَّحه الألباني في صحيح الترغيب والترهيب(1574).
واتە: پاكی و بێ كەم و كورتی و گەورەیی سوپاس شایستەی خوای گەورەیە:
بە ئەندازەی ژمارەی دروستكراوەكانی و ڕەزای خۆی و قورسایی و سەنگینی عەرشەكەی و زۆری
وتەكانی.
16- ((أعوذُ بِكَلِماتِ اللهِ التّامّات مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ)) سێ جار تەنها ئێواران.
(هەركەسێ ئێواران سێ جار بیڵێ ئەوا ئەو شەوە ژەهرو پێوەدان زیانی پێ ناگەینێ).
واتە: پەنا ئەگرم بە وتە تەواوو بێ نوقسانییەكانی خوای گەورە
(یان ناوە بەسوود و شیفابەخشەكانی)،(كە بریتی یە لە ناوەكانی و كتێبەكانی و قورئانەكەی)
لە خراپەی دروستكراوەكانی.
أخرجه
أحمد2/290. والنسائي في عمل اليوم والليلة برقم (590) وابن السني برقم (68)
وانظرصحيح الترمذي3/187. وصحيح ابن ماجه 2/266 وتحفة الاخيار ص(45). ئەمەش لە دوایەوە هاتووە:
سوهەیل (یەكێك لە ڕاویانی فەرمودەكە) فەرمویەتی: (كەسوكارمان لەبەریان كردو هەموو شەوێك
دەیانخوێند، تا جارێكیان كەنیزەیەكمان دووپشك پێوەیدا هیچ هەستی بە ئازار نەكرد). رواه ابن حبان في صحيحه بنحو
الترمذي. وصحَّحه الألباني في صحيح الترغيب والترهيب (1/158) برقم(652).
تێبینی (1): ئيمامى القرطبي(رحمه الله) دەفەرموێت: ئەمە هەواڵێكی
صەحیح و وتەیەكی ڕاستە بە بەڵگەو تەجرەبە دەركەوتووە، من لەوەتەی بیستوومە كارم پێ
كردووەو هیچ شتێكیش زیانی پێ نەگەیاندووم مەگەر ئەو جارە تەركم كردبێت: جارێكیان دوپشكێك
لە مەدینە پێوەی دام، بیرم كردەوە زانیم كە ئەو ئێوارەیە بیرم چوو بەو ووشانە خۆم پەنا
بدەم. انظر:
الفتوحات الربانية لابن علان (3/100).
تێبینی(2): ئەم زیكرە بە لەفزی (یەك جار)یش هاتووە:عن أبي هريرة (رضي الله عنه) أنه
قال: (( جاء رجل إلى النبي(صلى الله عليه وسلم) فقال: يا رسول الله! ما لقيت من
عقرب لدغتني البارحة، قال: أما لو قلت حين أمسيت: أعوذُ بِكَلِماتِ اللهِ
التّامّاتِ مِن شرِّ ما خَلَقَ لم تضرك )). رواه مسلم (2709 ) .
واتە: پیاوێك هاتە خزمەت پێغەمبەری خوا(صلى الله عليه وسلم)و فەرموی:
دوێنێ شەو دووپشكێك پێوەیدام ئای چ ئازارێكم هەبوو!، ئەویش فەرموی: ئەگەر ئێوارە بتوتایە:
(أعوذُ بِكَلِماتِ اللهِ التّامّاتِ مِن شَرِّ ما خَلَقَ) ئەوا زیانی پێ نەدەگەیاندیت.
17- ووتنی: ((سُبحانَ اللهِ)) سەد جار، ((الحَمدُللهِ)) سەد جار، ((اللهُ أكبَر)) سەد جار، وە وتنی:
((لاَ إلهَ
إلاّ اللهُ وَحدَهُ لاَ شَريكَ لَهُ، لَهُ المُلكُ وَلَهُ الحَمدُ، وَهوَ عَلى كُلِّ
شَيٍء قَديرٌ)) سەد جار.
(هەركەسێك پێش خۆركەوتن و پێش خۆر ئاوابوون سەد جار بڵێت (سبحان الله) چاكترە لە سەد حوشتر،
وە هەركەسێك پێش خۆركەوتن و پێش خۆر ئاوابوون سەد جار بڵێت: (الحمدلله) باشترە لە سەد مایین(فَرَس)
كە لە ڕێگای خوادا سواری ببن، وە هەركەسێك پێش خۆركەوتن و پێش خۆر ئاوابوون سەد جار
بڵێت: (الله أكبر) باشترە لە ئازاد كردنی
سەد كۆیلە، وە هەركەسێك پێش خۆركەوتن و پێش خۆر ئاوابوون سەد جار بڵێت: (لا إله إلا الله وحده لا شريك له
له الملك وله الحمد وهو على كل شيء قدير) لە رۆژی قیامەتدا هیچ
كەسێك بە كردەوەیەكی تری لەم باشترەوە نایەت مەگەر كەسێك وەك ئەمی ووتبێت، یان (زیكر)ی
زیاتری ووتبێت). أخرجه
النسائي في السنن الكبرى6/205 برقم (10657) وحسَّنه الألباني في صحيح الترغيب
والترهيب1/160 برقم(658).
18- ووتنی: ((أستَغفِرُ
اللهَ))
سەد جار بەیانیان. پێغەمبەری خوا(صلى الله عليه وسلم) دەفەرموێت: (هەرگیز هیچ بەیانییەكم
لێ نەبوەتەوە ئیلا سەد جار تیایدا داوای لێخۆشبوون لە خوای گەورە دەكەم). رواه الطبراني وصحَّحه الألباني في
السلسلة الصحيحة 4/174 برقم(1600) وأنظر صحيح الجامع (5534).
19- بەیانیان و ئێواران (دە) جار بڵێ: ((لاَ إلَهَ إلاّ اللهُ وَحدَهُ لا شَريكَ لَهُ، لَهُ
المُلكُ وَلَهُ الحَمدُ، يُحييِ وَيُميتُ، وَهوَ عَلى كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ)).
22-
بەیانیان و ئێواران سەد جار بڵێ: ((سُبْحانَ
اللهِ العَظيمِ وَبِحَمْدِهِ)). (هەركەسێك بەیانیان سەد جار بڵێت: (سُبْحانَ
اللهِ العَظيمِ وَبِحَمْدِهِ) هەروەها ئێوارانیش، ئەوا هیچ كەسێك لە دروستكراوان لە
ڕۆژی دواییدا بە كردەوەیەكی هاووێنەی ئەمەوە نایەن). أخرجه أبوداود(5091) وصحَّحه الألباني أنظر التعليق
الرغيب 1/226.
