عن ابن عباس(رضي الله عنهما) أنّ النبـی(صلى الله عليه وسلم) قال: ((المَسألَةُ أن تَرفَعَ يدَيكَ حَذوَ مَنكبَيكَ أو نَحوَهما، و الإستغفارُ أن تُشيرَ بِأُصبُعٍ واحِدةٍ، و الإبتِهالُ أن تَمُدَّ يَدَيكَ جميعاً)). أخرجهُ أبوداود(1489)، (1491)، وصحَّحه اڵالبانی فی صحیح سنن أبی داود (رقم:1338، 1339، 1340) موقوفاً ومرفوعاً، وفی صحیح الجامع برقم(6694).
واتە: بۆ داواكردن و پاڕانەوەی شتێك لە چاكە، یان دوور بوون لە خراپەیەك هەردوو دەستت تا ئاستی شانەكانت یان نزیكی شانەكانت بەرز دەكەیتەوە، وە بۆ داوای لێخۆشبوون كردن لە خوای گەورە بە یەك پەنجە (كە پەنجەی شایەتمانە) ئاماژە دەكەیت، وە بۆ كاتی زۆر ناڕەحەتی و سەغڵەتی و پەرێشانی هەردوو دەستت درێژ دەكەیت.
تێبینی: (ابن باز)(ڕەحمەتی
خوای لێ بێت) دەفەرموێت: (دەست بەرزكردنەوە لەپاڕانەوەدا سوننەتەو یەكێكە لە هۆكانی
گیرابوون‌و وەڵام دانەوەی.. بەڵام سوننەت نییە كە دەست بەرز بكریـَتەوە لەو شوێنانەدا
كە لە سەردەمی پێغەمبەردا(صلى الله عليه وسلم) بەرز نەكراوەتەوە، وەكو دوعای دوای نوێژە
فەرزەكان‌و نێوان هەردوو كوڕنوشەكەو پێش سڵاودانەوەی نوێژو كاتی ووتاردانی رۆژی هەینی‌و
جەژنەكان، چونكە پێغەمبەر(صلى الله عليه وسلم) لەو كاتەدا دەستی بەرزنەكردۆتەوە، بەڵام
ئەگەر دوعای باران بارین (الاستسقا‌ء)ی كرد لەخوا لەووتاری رۆژی هەینی یان دوو جەژنەكەدا
ئەوا ئەتوانێ دەست بەرز بكاتەوە، هەروەك پێغەمبەر(صلى الله عليه وسلم) كردویەتی، بەڵام
بۆ نوێژی سوننەت ئەوا هیچ رێگرێك نازانم لەبەرزكردنەوەی دەست لەپاڕانەوەی دوای نوێژەكەدا،
بەبەڵگەی كاركردن بەهەموو دەلیلەكان، بەڵام باشتر وایە بەردەوام نەبیت لەسەر ئەمە،
چونكە ئەمە لەپێغەمبەرەوە(صلى الله عليه وسلم) نەهاتووە كە كردبێتی، خۆ ئەگەر بیكردایە
لەدوای هەموو نوێژە سوننەتەكانەوە ئەوا هاوەڵان بۆیان نقڵ دەكردین چونكە هاوەڵان هەموو
ووتارو كردەوەكانی پێغەمبەریان(صلى الله عليه وسلم) لە سەفەرو مانەوەی و لە هەموو
كاتەكانیدا بۆ گەیاندوین، خوای گەورە لە هەموویان ڕازی بێت). بڕوانە كتێبی (فتاوی مهمة تتعلق بالصلاة) لاپەڕە(47-49).